La Marseillaise
Allons enfants de la Patrie ตื่นเถิด เหล่าลูกหลานแห่งปิตุภูมิ
Le jour de gloire est arrivé ! วันที่สว่างไสวมาถึงแล้ว
Contre nous de la tyrannie พวกทรราชย์ที่ต่อต้านพวกเรา
L'étendard sanglant est levé. (bis) ธงศึกที่เปิ้อนเลือดถูกชักขึ้น. (ซ้ำ)
Entendez-vous dans les campagnes ได้ยินเสียงในทุ่งหญ้าหรือเปล่า?
Mugir ces féroces soldats ? เสียงโห่ร้องของพวกทหารป่าเถื่อนเหล่านั้น
Ils viennent jusque dans vos bras พวกมันกำลังเข้ามาหาพวกเรา
Égorger vos fils, vos compagnes ! เพื่อที่จะปาดคอบรรดาเด็กๆและสตรี
Aux armes, citoyens ! จับอาวุธเถิด ชาวประชา
Formez vos bataillons ! จัดกองทัพของพวกเรา!
Marchons, marchons ! หน้าเดิน, หน้าเดิน!
Qu'un sang impur ขอให้เลือดอันไม่บริสุทธิ์
Abreuve nos sillons ! จมหายไปในแผ่นดินของเรา!
Que veut cette horde d'esclaves, อะไรกันที่เจ้าพวกทาส,
De traîtres, de rois conjurés ? ผู้ทรยศและพระราชาที่หลอกลวงต้องการ?
Pour qui ces ignobles entraves ห่วงโซ่อันเลวทรามนี้เกิดขึ้นมาเพื่อใครกัน
Ces fers dès longtemps préparés ? (bis) ท่อนเหล็กที่ถูกเตรียมมาเป็นเวลานานงั้นหรือ? (ซ้ำ)
Français, pour nous, ah! Quel outrage, เหล่าชาวฝรั่งเศส สำหรับพวกเราแล้ว มันเป็นเรื่องที่โหดร้ายอะไรเช่นนี้
Quels transports il doit exciter ! ความโกรธแค้นต่างๆจะพวกพุ่งออกมา!
C'est nous qu'on ose méditer พวกเรานี่แหละที่กล้าที่จะวางแผน
De rendre à l'antique esclavage ! ที่จะต้านระบบศักดินาแบบเดิมๆ!
Aux armes, citoyens... จับอาวุธเถิด ชาวประชา...
Quoi! Des cohortes étrangères อะไรกัน! ชาวต่างชาติพวกนี้หรือ!
Feraient la loi dans nos foyers ! พวกมันจะมาตรากฎหมายในแผ่นดินของพวกเรา!
Quoi! Ces phalanges mercenaires อะไรกัน! เจ้าพวกทหารรับจ้างชั้นต่ำเหล่านี้หรือ
Terrasseraient nos fiers guerriers ! (bis) ที่จะมาทำลายความภาคภูมิใจของกองทัพเรา! (ซ้ำ)
Grand Dieu! Par des mains enchaînées พระผู้เป็นเจ้า! ด้วยฝ่ามือเหล่านั้น
Nos fronts sous le joug se ploieraient จะทำให้หน้าของพวกเราบิดงอ
De vils despotes deviendraient พวกผู้กดขี่ที่เลวทรามจะมาเป็น
Les maîtres de nos destinées ! ผู้กำหนดชะตาชีวิตของพวกเรา!
Aux armes, citoyens... จับอาวุธเถิดชาวประชา...
--------------------------------
ลามาร์แซแยส (ฝรั่งเศส: La Marseillaise, แปลตามตัวว่า เพลงแห่งเมืองมาร์เซย์) เป็นชื่อของเพลงชาติสาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน ประพันธ์คำร้องและทำนองโดย โคลด โจเซฟ รูเชต์ เดอ ลิสล์ เมื่อวันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2335 ที่เมืองสตราสบูร์ก ในแคว้นอัลซาส เดิมเพลงนี้มีชื่อว่า "Chant de guerre de l'Armée du Rhin" (แปลว่า "เพลงมาร์ชกองทัพลุ่มน้ำไรน์")
เดอลิสล์ได้อุทิศเพลงนี้ให้แก่นายทหารชาวแคว้นบาวาเรีย (อยู่ในประเทศเยอรมนีในปัจจุบัน) ซึ่งเกิดในประเทศฝรั่งเศสผู้หนึ่ง คือจอมพลนิโคลาส ลัคเนอร์ (Nicolas Luckner) เมื่อกองทหารจาก
เมืองมาร์เซย์ได้ขับร้องเพลงนี้ขณะเดินแถวทหารเข้ามายังกรุงปารีส ทำให้เพลงนี้เป็นที่รู้จักโดยทั่วไป
และกลายเป็นเพลงปลุกใจในการร่วมปฏิวัติฝรั่งเศส ทั้งยังเป็นที่มาของชื่อเพลงลามาร์แซแยสดังปรากฏอยู่ในปัจจุบันด้วย
สมัชชาแห่งชาติฝรั่งเศสได้ออกประกาศรับรองให้เพลงลามาร์แซแยสเป็นเพลงชาติฝรั่งเศสเมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2338 ต่อมาเพลงนี้ได้ถูกงดใช้ในช่วงรัชสมัยของจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 และ
สมัชชาแห่งชาติฝรั่งเศสได้ออกประกาศรับรองให้เพลงลามาร์แซแยสเป็นเพลงชาติฝรั่งเศสเมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2338 ต่อมาเพลงนี้ได้ถูกงดใช้ในช่วงรัชสมัยของจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 และ
พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 และมีการนำเพลงอื่นมาใช้เป็นเพลงชาติฝรั่งเศสแทนในระยเวลาดังกล่าวแทน หลังการปฏิวัติในปี พ.ศ. 2373 เพลงนี้ก็ได้กลับมาใช้เป็นเพลงชาติในระยะสั้นๆ แต่ก็งดใช้อีกครั้งในสมัยของจักรพรรดินโปเลียนที่ 3 ตราบจนกระทั่งฝรั่งเศสเข้าสู่สมัยสาธารณรัฐที่ 3 เพลงนี้จึงได้รับการรับรองให้เป็นเพลงชาติอย่างถาวรเมื่อ พ.ศ. 2422
